O ÉXITO DE "GRAN HERMANO"
En artigos anteriores falei sobre o cotilleo nos medios de comunicación e comentei a película "O show de Truman". Quero enlazar estes dous artigos para falar do por qué do éxito de "gran hermano". Este foi un concurso que comezou a emitirse en España no ano 2000 e alcanzou un nivel de audiencia nunca visto. Isto pon de manifesto a dónde pode chegar o cotilleo da sociedade, ou mellor dito, o voyeurismo. Non vou explicar en qué consiste este modelo de reality show porque considera que esta explicación sobra (quén non sabe qué é "Gran Hermano"?).
Este programa está bsado nunha novela de George Orwell, 1984, na que o ollo de Big Brother podía observar todos os movementos dos cidadáns. Emitiuse por primeira vez en Holanda e tralo seu éxito a idea foi vendida a unha gran cantidade de países. Ó chegar a España trataron de vendérnolo como un "experimento sociolóxico sobre o comportamento humano en convivencia con outras persoas" pero eu máis ben diría que é un experimento sobre a estupidez humana (con perdón) e sobre cál é a forma máis rápida e sinxela de gañar cartos.
Atopei un documento que analiza o efecto de "Gran Hermano" comparando tres países: España, Portugal e Brasil. Nel compáranse as diferentes versións do reality neses países e explícase o concepto de reality show, dando finalmente unha opinión favorable a este tipo de programas basándose en que alcanzan a máxima audiencia e que dese xeito é o público quen decide o que quere ver. Sinceramente, o documento está bastante ben, pero discrepo nesa última mensaxe, dado que estes programas se apoian fortemente no márketing e nas fortes campañas de promoción en tódolos medios (son comentados en revistas e incluso noutros programas de televisión), e engañan ó público facéndolles crer que son partícipes das accións dos concursantes. Por outra parte a xente empeza a aburrirse deste programa e por iso pretenden modificalo para seguir atraendo ó público, pero sempre sobre a mesma base (seguir durante as 24 horas do día a vida de persoas non famosas ata ese momento e que o público decida quen se queda e quen non). Así naceron programas como El bus, Supervivientes, Operación Triunfo ou Gran Hermano VIP. Estes programas non deixan de ser versións da primeira, e, en definitiva, telebasura.
Este programa está bsado nunha novela de George Orwell, 1984, na que o ollo de Big Brother podía observar todos os movementos dos cidadáns. Emitiuse por primeira vez en Holanda e tralo seu éxito a idea foi vendida a unha gran cantidade de países. Ó chegar a España trataron de vendérnolo como un "experimento sociolóxico sobre o comportamento humano en convivencia con outras persoas" pero eu máis ben diría que é un experimento sobre a estupidez humana (con perdón) e sobre cál é a forma máis rápida e sinxela de gañar cartos.
Atopei un documento que analiza o efecto de "Gran Hermano" comparando tres países: España, Portugal e Brasil. Nel compáranse as diferentes versións do reality neses países e explícase o concepto de reality show, dando finalmente unha opinión favorable a este tipo de programas basándose en que alcanzan a máxima audiencia e que dese xeito é o público quen decide o que quere ver. Sinceramente, o documento está bastante ben, pero discrepo nesa última mensaxe, dado que estes programas se apoian fortemente no márketing e nas fortes campañas de promoción en tódolos medios (son comentados en revistas e incluso noutros programas de televisión), e engañan ó público facéndolles crer que son partícipes das accións dos concursantes. Por outra parte a xente empeza a aburrirse deste programa e por iso pretenden modificalo para seguir atraendo ó público, pero sempre sobre a mesma base (seguir durante as 24 horas do día a vida de persoas non famosas ata ese momento e que o público decida quen se queda e quen non). Así naceron programas como El bus, Supervivientes, Operación Triunfo ou Gran Hermano VIP. Estes programas non deixan de ser versións da primeira, e, en definitiva, telebasura.
3 comentarios
fóra correas -
eu en realidade non lin o libro, pero teño moitas ganas de lelo desde que oín falar del. de todas formas coñezo bastante ben de que vai e cal é a mensaxe. lin outro moi coñecido de Orwell, o de rebelión na granxa.
Joanna -
Joanna -
Antes de nada, comento eu respecto ó teu post.
Estou lendo "1984", de Georges Orwell que, como supoño que saberás, é a base do Gran Hermano. Está moi, moi ben, aínda que advito que ao principio pode parecer un pouco pesado. E o mellor é que acabas odiando aínda máis aos programas dese estilo, xa que no libro o gran hermano goberna toda unha cidade impedíndolle ter decisión propia.
Lerei o teu blog a partir de agora.Bicos...