A OUTRA CARA DA VIOLENCIA DOMÉSTICA
Todos sabemos que millóns de mulleres en todo o mundo son sometidas a malos tratos polos seus mozos, maridos e exmaridos. De feito na televisión encárganse de recordárnolo cada vez que unha muller morre en España por esta causa (si, incluso nos espacios máis sensacionalistas aparecen os familiares e coñecidos chorando pola víctima, resulta patético e vergonzoso este pouco respecto pola muller morta). Do que non se fala nunca é do maltrato psicolóxico. Moitas mulleres son víctimas deste tipo de maltrato, que en moitas ocasións poden deixar feridas máis grandes que as físicas.
O perfil do maltratador psicolóxico é o de un home machista e inseguro que sente a necesidade de dominar á muller, de sometela baixo o seu criterio, para así poder sentirse seguro, para ter claro que é o rei, que é o que manda (dá pena que se poida chegar a caer tan baixo). Nestes casos o que fai o home é buscalos defectos da outra persoa e resaltalos, recordarllos de seguido, convencela de que non serve para nada, humillala, ridiculizala,falarlle de forma sarcástica, non ter en conta os seus sentimentos e incluso chegar a ameazas verbais. Isto crea un grave problema de autoestima na muller que dificilmente se soluciona, máis inda cando ninguén está ó tanto da situación. Non é visible para as demáis persoas, xa que non deixa ningún moratón nin marca física, e, polo xeral, o maltratador parece encantador ante os ollos dos demáis. Outro gran perigo deste tipo de maltrato é que non esté recollido como delicto ou a dificultade para demostrar os feitos.
O perfil do maltratador psicolóxico é o de un home machista e inseguro que sente a necesidade de dominar á muller, de sometela baixo o seu criterio, para así poder sentirse seguro, para ter claro que é o rei, que é o que manda (dá pena que se poida chegar a caer tan baixo). Nestes casos o que fai o home é buscalos defectos da outra persoa e resaltalos, recordarllos de seguido, convencela de que non serve para nada, humillala, ridiculizala,falarlle de forma sarcástica, non ter en conta os seus sentimentos e incluso chegar a ameazas verbais. Isto crea un grave problema de autoestima na muller que dificilmente se soluciona, máis inda cando ninguén está ó tanto da situación. Non é visible para as demáis persoas, xa que non deixa ningún moratón nin marca física, e, polo xeral, o maltratador parece encantador ante os ollos dos demáis. Outro gran perigo deste tipo de maltrato é que non esté recollido como delicto ou a dificultade para demostrar os feitos.
4 comentarios
bagoaspaquépaqué -
Lo que hace falta es una buena dosis de educación en vena, pero ya! Una educación reiterada en pro de las mujeres, simplemente en el respeto, actitudes...y hablar!! Que los niños aprendan a hablar, a comunicarse y que se les enseñe bien. Es lo que nos queda.
Solo pienso en lo asquerosamente machista que es este país y en la forma de erradicar esta lacra con la que por desgracia convivimos y de la que somos partícipes concienzudamente.
Que decir? Soy bipolar.
Soy calculadora y luego soy mujer...
Vamos que, por otro lado, los arrastraría (porque no tengo fuerza para más que no sea arrastrar...y me canso menos) hasta un sitio bonito y céntrico y los quemaría a TODOS en una hoguera. Tampoco es una idea tan desfasada; y como el pais quedaría casi desplobado invitaríamos (ahora si) muy gustosamente a "toda esa gente que se muere de hambre".
Cuando esté menos dispersa volveré a escribir sobre el tema...Aunque no sirva de nada, discutimos, nos deshogamos y posponemos lo de la hoguera.
Aivlis -
Estoy totalmente de acuerdo con el comentario de Eleuisis. Muchos hombres intentan dominar a su pareja anulándole todas sus vias de escape. Aunque no se produzca un maltrato físico propiamente dicho de esta manera se está atacando muy duramente a la integridad psíquica de estas mujeres. Su personalidad es anunlada en pos de una persona posesiva que la quiere solo para el. Este tipo de maltrato no es muy dificil que pronto se convierta en palizas, ante unos celos desmesurados que ese hombre no puede contrlar.
eleuisis -
Por eso es fundamental mantener la independencia a pesar de vivir en pareja, no renunciar a los amigos, las aficciones, el trabajo o las ilusiones, son parte de nosotros mismos y no se deben sacrificar en aras del gusto de una pareja posesiva.
Nico :P -
Eu non sei, pero creo que as mulleres que estean nesta situacion ainda q esten mal de pasta ou algo polo estilo ten qe sair e buscar unha nova vida, sempre, se pode ser, con axuda da sua familia que para eso estan, non? Vamos, eu xamais na minha vida lle negaria unha habitacion a unha familiar se estivese nesta situacion. E se non hai familiares, habera amig@s, non? Jo, igual as cousas non son tan faciles, non sei. Pero e q me da tanta rabia que esto este sucedendo que sempre intento buscar algunha solucion a algo malo, e mais tratandose de algo asi. En fin!! :(